Uczucie trzecie: Dwie pozornie różne osoby, nieustannie ze sobą walczące, nie zdają sobie sprawy, w ilu kwestiach są podobne

Dla Marceli Ferro, która wywołała swoim komentarzem na szeroki uśmiech na mojej twarzy. 

"Pozostać dzieckiem,

nic więcej nie trzeba"

         Straciliście kiedyś ważną osobę? Pewnie tak. Być może było to ukochane zwierzątko, przyjaciel zmuszony do wyprowadzki lub chłopak, który okazał się zwyczajnym draniem i bez grama skruchy złamał Ci serce. 

      Zawsze trudno jest się pozbierać po takim zdarzeniu. Obwiniamy się, chcemy cofnąć czas, pragniemy przekonać kogoś do zmiany decyzji. Najczęściej bez skutku. Bo wehikuły czasu istnieją tylko w bajkach, a ludzie nie zmieniają swoich postanowień tak łatwo. 

          Musimy przyzwyczaić się do zmian. Należy pogodzić z faktem, że nic już ie zależy od nas, nic już nie możemy zmienić. 

        Byłam szczęśliwą dziewczynką. Cieszyłam się życiem. Miałam wszystko czego sobie zapragnęłam. Jako małe dziecko nie zdawałam sobie sprawy, ze w ciągu kilku chwil może zburzyć się wszystko co osiągnęliśmy do tej pory. Nie wiedziałam, że na świecie istnieją siły, które zrobią tak wiele aby uprzykrzyć nam życie. 
       Jedno zdanie wypowiedziane w moją stronę uświadomiło mi, że straciłam bardzo ważną osobę. Zostałam tylko z tatą. A on zamiast sprawić abym poczuła się lepiej, jeszcze dolał oliwy do ognia. Zapowiedział przeprowadzkę. I tym samym potwierdził, że zupełnie nie zwraca uwagi na moje uczucia. 

     Usłyszałam głośny krzyk. Zaraz po nim do moich uszu dobiegł szyderczy śmiech. Bałam się otworzyć oczu. Wiedziałam, że zobaczę krew, a od zawsze panikowałam na jej widok. Zdawałam sobie sprawę, że sama również jestem poraniona. Wolałam jednak pozostać w ramionach siostry. 
         Chwilę później rozległ się dźwięk policyjnej syreny. Obydwie wiedziałyśmy, że od tej chwili możemy liczyć jedynie na siebie nawzajem. Lek i rozpacz przeplatane były z ulgą. Miałyśmy nadzieję, że wreszcie uwolnią nas od ojca. Nie miałyśmy jednak pojęcia jakie niespodzianki szykuje dla nas jeszcze życie i zdecydowanie nie byłyśmy przygotowane na żadną z nich. 
\

______________

No to do zgadywania! Tutaj możecie poznać odrobinę przeszłości naszych bohaterów. :-) 

Następny rozdział już niebawem. Jest prawie skończony.

Uwaga! Proszę aby każdy kto przeczytał ten post pozostawił po sobie w komentarzu chociaż kilka przypadkowych liter. Naprawdę mi na tym zależy.

Zapraszam na prolog :-)

Aga ♥♥♥